Görmek ve Fark Etmek

İngilizcede kitaplar için çok basit bir sınıflandırma var: Fiction / Non-fiction. Biz de tam karşılığı ne oluyor bilmiyorum kurgusal olan ve olmayan diye tanımlıyorum kendimce. İşte bu noktada söyleyeceğim şey ise ben kesinlikle fiction kitapların insanıyım. Bu çerçeveden çıkabilmek için en iyi fırsatın Alain de Botton olduğunu düşünmüştüm ama ı-ıh keyif alamadım yine de.

Kitap güzel olmasına güzel, tespitler hele çok doğru ve yerinde ama benim ağzımda bıraktığı tat başka oldu. Yazara hak ettiğini vermek yorum yapmak benim hakkım değil bu nedenle ama naçizane bir şeyler söyleyeceğim tabii ki.

Kitap incecik (104 sayfa) ve içinde bir kaç sayfalık küçük bölümler var. Bazı başlıklar için yapılmış çok güzel tespitler; hayvanat bahçesine yalnız gitmek, yalnız erkekler ve hüznün güzelliği gibi. Okurken "aaa evet, hakikaten yaaa" gibi tepkiler vermiş olabilir ve bu da Alain abimizin gerçekten başarılı olduğunu gösterir.

İlk adımı ince bir kitabıyla yapayım dedim (kitap yarıda bırakmak beni çok üzer ve yapmamaya çalışırım elimden geldiğince) daha sonra diğerlerine geçerim dedim ama şimdilik devam etmeyi düşünmüyorum zira diğer kitaplarının başlıkları ne kadar heyecan verici olsa da üslup bakımından bana zevk verip vermeyeceği konusunda tereddüt yaratıyor.